in

Ayrılık Vakti

Elinde sevda yüklü bavulun

Dudaklarının mührünü bozan o iki kelime

Ayrılık vakti

Oysa şafak bile hazır değildi bu sessiz gidişine

Gün doğmamıştı henüz yüreğimize

Alaca karanlıkta

Benliğimi kaplamıştı sensizlik korkusu

Trenin düdüğüyle irkildik ikimizde

Gitme diyemeden

Sus dedi gözlerin

Neden sonra sarsıldı tren

Zalim tekerlekler dönerken 

Hüzün akıyordu gözlerimden

@Hakan Barut

Ne düşünüyorsun?

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Medcezir

Cem Karaca – Deniz Üstü Köpürür – Akor