Hakan Barut
Unutma, dünya için kurduğumuz düşü,
Yaşatacaktık peteğine özü taşıyan arıyı,
Yuvasına kışlığını götüren karıncayı,
Dünyanın merkezinde yaşayıp adını bile bilmediğimiz canlıyı.
Unutma bizim için kurduğumuz düşü,
Sen ve ben,ikimiz,anlaşılamayan büyü.
Uzaklıklara inat bir araya gelişimizi,
Sevginin içimizde kaynaşan gücü.
Unutma,çocuklar için kurduğumuz düşü,
Oyundu çocukların adı sevgiydi,barıştı.
Yüreğimizdeki Umut,gönlümüzdeki Deniz’di.
Nasıl da tamamladık birbirimizi,
Her günü her anı bizim için şükürdü.
Unutma yaşam için kurduğumuz düşü,
Unutma ki sımsıkı sarılalım yeniden hayata,
Yorulmadan devam edelim yolumuza,
Ve uyanalım yine hep birlikte her sabaha.
@Eylem Balıkçı Çan
