Hakan Barut
x2 – sıkıntısı yok
Uzun bir süredir yoktum aranızda
Sıkıntısı yok sıkıntısı yok
Çok söylenti dolaşıyor hakkımda x2
Feda ettim çok kez kendimi
Artık eski ben hiç değilim
Doğdum küllerimden yeniden
Söküp alabiliyorum istediğim her şeyi
Menfaat üzerine kurulu o dostluğunuz
sahte ve laçka
Ben ilerliyorken kalır size arkamdan
Adımlarımı saymak
Kimileri boş laflar
Üretiyor oturduğu yerden beni terk et
Üstüme siniyor notalar
Sıkıyorsa gel müziğimi zaptet
Mahvetmek benim işim
Çok zor geliyor sabretmek
Lanet hep her günüm ama
Yaptığım tek şey şükretmek
Tanrıdan fazlasını lütfetmek
Sıkıntısı yok
Çabaladığım için beni hiçe saysanız bile
Sıkıntısı yok
Karşılık beklemedim yaptığım iyiliklerimde
Sıkıntısı yok
Sahtelik yatsada kandığım sözlerinizde
Sıkıntısı yok
Sesim çıkmadı yalanlarınızı bildiğim halde
Bende bilirdim şehrimi terk edip ünü
olan insanlara yalaka olmayı
Ama istiyorum kendi şehrimizde tüm dostlarımızla rap star olmayı
İstediğinizi yapın sorun değil
Yerimi biri bile dolduramazdı
Ulaşbilirdim para pula ama
Karakterimden harcayamazdım
Odamdan daha fazla dağınıktı benim kafam
Bu saatten sonra istemem hiç yavaşlamak
Bir virüs gibiyim ben kulağınıza karışmaya
Geliyorum daha yeni başlıyorum savaşmaya
Sıkıntısı yok sıkıntısı yok
Uzun bir süredir yoktum aranızda
Sıkıntısı yok sıkıntısı yok
Çok söylenti dolaşıyor hakkımda x2
Kırk yıl düşünsen gelmem aklına
Çünkü şarkılarım tozlu rafımda
Yorulmaktan çok sıkılsamda koşuyorum
Yenilmemek için ben hala
Peşimi bırakmadılar bir türlü
Başarmak için hep dört döndük
Düştük kalktık yorgun aklım
Artık yeterince taşıyodu sabrım
Akıllanmayıp düşüyorum sürekli aynı hatalara
Aynı sokaktayım aynı mahallede
Aynı evde hep aynı yerde
Zerresine kadar son nefesimin aynı cadde
Aynı sorunlarla başbaşa aynılar hep ama
Yankılanacak sesim eminim ki bir gün gideceğim her bi yerde yah
Yolumuzdan sapmadık korkular
Bu bedenden arınır sorgular
İçinde bulunduğum boktan durumlar
Eksilir tek tek çıkmam yolumdan
Her şeyi bilemem önüme göremem
Kimi zaman doğrular ruhumu mahfeder
Çıkabiliyoruz çokça merviden
Yoluma taş koyan herkes sendeler artık
Farkına varıyorum her şeyin
Görebiliyorum gerçeği
Hatalarınız bana çok yara verdi
Karanlığın içine hapsettirdi
Neleri bilmem gerektiğini
Henüz bilmediğim için
Hala tek başıma düşünüp duruyorum
Karakterinizin ederi nedir
Güvendim kendime ben dışında biri bile
İnanmazsa da bana her günümde güclenerek
Kaldırdım yerlerden ruhumu hep direnerek
Tepeye tırmanırım alın teriyle sürünerek.
