Hakan Barut
Kalbimi çok kırdılar,
Kalbimi çok kırdılar be Hicabi!
Kalbimi sevdiklerim kırdı Hicabi,
Ki sevmediklerim umrumda değil ki onlar kırabilsinler kalbimi!
Hicabi,
Sanırım ben,
Artık dilsiz ve sağır
Ve hatta belki şizofrenik-ruhsal değil, kalpsel-
Var ile yok’u
Ayırt edememek hastalığına yakalandım-ne vahim-
Uykusuyorum bu aralar Hicabi!
Gözümün en açık olduğu vakitte hemde Hicabi!
Televizyonda konuşan insanlar var-görüyorum-
Arabalar geçiyor evimin dibinden-duyuyorum-
Uykusuyorum ama ben Hicabi,
Kalp kırıklıklarımın dehşet narkoz ağırlığıyla!
Ahhh… bir uyusam halbuki Hicabi,
Bir uyusam
Bitecek belki tüm kabuslarım
Ve belki de
Hoş-sadalı bir rüya konuk olacak kalbime!
Kırgınlıklarım Hicabi,
Kabuslarım,
Hepsinden öte
Şu gel-gitlerim içten içe,
Bir bütün halinde
En sevdiklerimden Hicabi,
Hep sevdiklerimden…
@Turgay DAĞ
